Taal
Wanneer een jong kind in zijn of haar taal duidelijk achterblijft bij leeftijdsgenootjes, wordt gesproken van een vertraagde taalontwikkeling. Het kind spreekt bijvoorbeeld (nog) niet of opvallend minder, het spreekt in onvolledige, kromme zinnen of het begrijpt niet goed wat er gezegd wordt. Wij helpen uw kind met een vertraagde taalontwikkeling.
Logopedie bij vertraagde taalontwikkeling
Wanneer een jong kind in zijn of haar taal duidelijk achterblijft bij leeftijdsgenootjes, wordt gesproken van een vertraagde taalontwikkeling. Het kind spreekt bijvoorbeeld (nog) niet of opvallend minder, het spreekt in onvolledige, kromme zinnen of het begrijpt niet goed wat er gezegd wordt. Een vertraagde taalontwikkeling kan samenhangen met andere stoornissen zoals (tijdelijke) slechthorendheid of een algehele achterstand. Het kan ook voorkomen dat het kind moeite heeft met taal zonder dat er een duidelijke oorzaak voor gevonden wordt.
Een vertraging in de spraak- en taalontwikkeling geeft problemen in het dagelijks leven: het kind wordt door de omgeving niet begrepen en het kan zich niet goed uiten. Dit kan tot gedragsproblemen leiden. Ook het leren op school kan moeizamer verlopen.
Wat doet de logopedist?
Wanneer het kind met een vertraagde taalontwikkeling naar de logopedie komt, onderzoekt de logopedist eerst uitgebreid de taal van het kind. Vervolgens kan een behandelplan worden gemaakt. De logopedische behandeling kan indirect of direct zijn. Bij een indirecte behandeling begeleidt de logopedist de ouders of verzorgers in de manier waarop ze hun kind kunnen helpen bij de taal. Bij de directe logopedische behandeling staat de wisselwerking tussen kind en logopedist centraal. De logopedist traint bijvoorbeeld het taalbegrip van het kind en werkt aan verbeteren van het luistergedrag. Daarnaast kunnen de woordenschat, de zinsbouw en de uitspraak worden geoefend.
Wanneer het kind nog niet of nauwelijks spreekt, wordt er gewerkt aan het gebruiken van taal om een bepaald doel te bereiken, het imiteren van de ander, het maken van oogcontact en het nemen van beurten. De ouders of verzorgers worden zoveel mogelijk bij de behandeling betrokken. Bij de therapie wordt rekening gehouden met de totale ontwikkeling van het kind, de eventuele bijkomende problemen en de mogelijkheden in de omgeving van het kind.
Wanneer blijkt dat de taalmoeilijkheden hardnekkig zijn dan zal de logopedist, in overleg met ouders/verzorgers, kijken welke verdere stappen er genomen kunnen worden en of multidisciplinair onderzoek nodig is.
