Stotteren

Onvloeiendheden komen vaker voor bij de jonge sprekers. Zij zitten volop in hun spraak-/ taalontwikkeling. Het kenmerkt zich door niet-vloeiend spreken. Dit kan zich op verschillende manieren uiten. Iedereen die stottert, doet dit op zijn of haar eigen manier. Over het algemeen zal een stotteraar zijn best doen om niet te stotteren. Hij of zij kan daarvoor trucjes gebruiken zoals het kiezen van een ander woord of het gebruiken van een stopwoord. Ook kan het voorkomen dat het spreken op zich wordt vermeden.

Wanneer er bij het kind aanleg is voor stotteren, dan zijn verschillende factoren die het stotteren kunnen uitlokken. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de erfelijke factor, een hoog spreektempo of een verstoord evenwicht in wat het kind kan en wat de omgeving van een kind vraagt.

Op jonge leeftijd (tussen 2 en 6 jaar) kan het stotteren spontaan herstellen, maar sommige kinderen hebben hier hulp bij nodig. Een vroege interventie is dan ook zinvol. Logopedie bij de stottertherapeut kan hierbij helpen.

Weet u niet zeker of er sprake is van stotteren? Vul de Screeningslijst Stotteren (SLS) in of neem contact met ons op.

Bij jongere kinderen zal de behandeling zich vooral richten op het geven van adviezen aan ouders en andere mensen in de directe omgeving van het kind. Bij wat oudere kinderen, jongeren en volwassenen zal de therapie zich meer richten op de factoren die de stotterproblemen beïnvloeden, zoals gedachten, gevoelens en omgevingsinvloeden. Ook kunnen spreektechnieken aan bod komen om het spreken meer vloeiend te laten verlopen. In bepaalde gevallen kan de logopedist ervoor kiezen om u door te sturen naar een stottercentrum.